BAR ŞİİRİ
Sadi AKATAY
Yüzyılların ardından kopup gelen bir vakar
Kahramanlık, yiğitlik, erlik destanıdır bar
Bu oyunda gör bizi, geçme sakınıraktan
Gözün varsa seçersin, bar’da karayı ak’tan
Bir savaş seyri vardır, dadaşın her bar’ında
Görünce kanın kaynar, o an damarlarında
Doyum olmaz bir görsen, Köroğlu’nun barı’nı
Güvenirsin görünce, düşünmezsin yarını
Dumlu’dan taa Basra’ya çağlayan selimiz var
Bahtımız kara değil, bugün Karasu kadar
Bingöl yaratmadı mı, kan çağlayan Aras’ı
Hazar çalkalanırken, kanar Türk’ün yarası
Aman Aras, han Aras, Bingöl’den kalkan Aras
Al başımdan sevdanı, Hazar’da çalkan Aras
Dadaş çelik bir yaydır, onu germeye gelmez
Çağlayan bir sel olur, dağlara da baş eğmez
Yayla bulutu gibi, yükselir yavaş yavaş
Sonra birden sel olur, köpürür coşar dadaş
Doğu’nun sınır taşı, Erzurum’un dadaşı
Efesi var İzmir’in, eğilmez Türk’ün başı
Barbaşı sallarken gönülden mendilini
Gözüne al dadaşım, gönülden sevdiğini
Dinle, davul ne diyor dan dan dan
Ben bu sese vurgunam can can can
Canlar yurdundur elbet, her can vatana kurban
Atalar yurt sevmeyi davuldan öğrendiler
Bu ilk bar’ın adına sarhoş barı dediler
Dadaşlar ağır ağır bir halka çevirdiler
Yurda kurban yiğitler, bu halkaya girdiler
Gönülden tutuşanlar, hepsi de sarhoştular
Seven sarhoştur elbet, içse de içmese de
ses yok, donmuş dudaklar, gözler halkalanıyor
Ufuklar bayraklaşmış, cihan dalgalanıyor
Dan dan dan
Kanlar kaynaştıran bir ses çıktı zurnadan
Dağlar gibi dadaşlar, kımıldandı durmadan
Tanrım, bu ne duruştur, gözler şimşekleşiyor
Kırat kişniyor, neden toprakları eşiyor
Silkin Palandöken, dök başından kar’ını
Dadaş oynarken, senin gösterir vakarını
Vur davulcu, candan coşsun dadaşım
Çal zurnacı, oynasın dadaş, dönüyor başım
Yazacağınız yorumlar kontrol edildikten sonra onaylanmaktadır.